Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Σκόνη στις γραμμές

Στη μεγάλη και απότομη στροφή από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο, οι καλοί οδηγοί τραβάνε χειρόφρενο. Θα σηκωθεί τόση σκόνη που θα σκεπάσει την άμμο απ'τις παραλίες και θα θολώσει όσο πρέπει τη λιακάδα. Κι η μυρωδιά του λάστιχου θα φτάσει μέχρι τους πεζούς στην άκρη της πόλης, που περπατάνε σκυφτοί και δεν πατάνε τις γραμμές στα πλακάκια των πεζοδρομίων...

Γι αυτούς δεν υπάρχουν στροφές. Μόνο μπρος. Δε γνωρίζουν μήνες, Ιούλιους, Οκτώβρηδες, Μάρτηδες... Δε γνωρίζουν Δευτέρες και Παρασκευές. Ούτε οχτώ παρά τέταρτο και τεσεράμισι. Ο χρόνος τους μετριέται σε πλακάκια πεζοδρομίων. Η φθορά στα πλακάκια κι η φθορά στο πρόσωπό τους. Κι αν τυχόν και πατήσουν κατά λάθος καμιά γραμμή τι θα γίνει ο χρόνος? Θα σταματήσει? Θα πάει πιο πίσω? Πιο μπροστά?

Και ξαφνικά τι?

Φθινόπωρο?

Τι είναι αυτό?

Δε βλέπω.. Έχει σηκωθεί πολλή σκόνη..







2 σχόλια:

M είπε...

Όταν πατάς τη γραμμή απο τα πλακάκια στο πεζοδρόμιο, ο χρόνος απλα μηδενιζεται και πρέπει να αρχίσεις απο την αρχή. Απογοήτευση μεν αλλα μαθαίνεις να συνεχίζεισ. Μέχρι να εχεις μετρησει ολα τα πλακακια και να σταματήσει πραγματικα ο χρόνος. Μέχρι τότε...Καλό φθινόπωρο και συνέχισε να μετράς (πλακάκια, μπύρες, στιγμές). Υ.γ: γράφεις πολυ όμορφα:)

Fondeus είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ. Για όλα.