Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Soulmates


Πώς τα καταφέρνεις κάθε φορά που αποχαιρετιόμαστε να νιώθουμε σαν να είναι η τελευταία φορά που βλεπόμαστε..? Και πώς γίνεται όταν ξανασυναντιόμαστε μετά από χρόνια να νιώθουμε σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα...? Πώς ξέρεις ανά πάσα στιγμή πού είμαι και τι σκέφτομαι? Και πώς ξέρω και γω το ίδιο για σένα? Πες μου πώς γίνεται να ανοίγουμε ο ένας στον άλλον εκείνες τις "κλειδαριές" που δεν πρέπει και που μπορεί να μην είχαμε φανταστεί καν ότι υπάρχουν? Τόσο φυσικά, χωρίς ζόρι, χωρίς "πονηριές", χωρίς τρικ. Χωρίς να αισθανόμαστε ενοχές ότι τις παραβιάζουμε. Αρκεί να κοιταχτούμε για τρία δευτερόλεπτα χωρίς να μιλήσουμε... Υπάρχει προηγούμενη ζωή? Υπάρχει επόμενη? Υπάρχει παράλληλο σύμπαν? Γνωριζόμασταν? Δε θέλω να το εξηγήσω και δε με ενδιαφέρει κιόλας. 3 ώρες μαζί σου ισοδυναμούν με άπειρες προηγούμενες ζωές και άπειρα παράλληλα σύμπαντα... Εις το επανιδείν.