Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης

Τόσες ώρες σταματημένοι 
ανάμεσα στα δεκάδες Άλφα και Ήτα,
μετρώντας από το ένα μέχρι το εννιά.
Αυστηρά.

Ψάχναμε εναγωνίως.

Στα κοιμισμένα βλέμματα των μωρών
σε κάθε πίσω κάθισμα.
Στα ζευγάρια που φιλιούνται στα διόδια.
Στα σακίδια και τα κράνη
των μοτοσικλετιστών.
Στις κάφτρες που ίσα ίσα φαίνονταν
πίσω απ'τα φυμέ τζάμια.
Στα στόματα που ανοιγόκλειναν
τραγουδώντας γελαστά στο mute.

Λες να πέρασαν από δίπλα μας και να τα χάσαμε?
Όχι. Με τίποτα. Δε γίνεται.
Λες να χουν φτάσει ήδη?
Όχι λέω. Ψάξε.

Κι εκεί εμείς. Μπλοκαρισμένοι.
Ανάμεσα σε εννιά, πέντε, έξι, τρία.
Ανάμεσα στα Άλφα και στα Ήτα.

Ούτε Γάμα φάνηκε
Ούτε Πι.






Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Κρυφτό


Σ'αφήνω να με παρακολουθείς αδιαλλείπτως,
να με ελέγχεις.
Όχι όμως να με εξουσιάζεις.

Αφήνω το βλέμμα σου να με ταϊζει,
να με θρέφει
να με μεγαλώνει
σα να μην υπάρχει αύριο.
Σα να μη μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό.

Πρόσεχε.
Μπορεί σε ένα ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων σου
να προλάβω να ζήσω 10 ζωές
που δε θα σου ανήκουν.

Όσα μάτια κι αν καυχιέσαι πως έχεις στην πλάτη,
πάντα μπροστά σου θα εμφανίζομαι.

Γιατί μ'αφήνεις...