Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Ο Προφήτης έλεγε ψέμματα

Θα έρθει αυτή η μέρα
- να μου το θυμηθείτε -
που δε θα μας χωράει η κολυμπήθρα
για να εξαγνιστούμε.
Δε θα μας χωράει κανένα στρίμωγμα
την ώρα της υπομονής,
που άλλος θα πνίγει το γέλιο του
κι άλλος τα δάκρυά του.
Δε θα μας χωράει κανένα στρίμωγμα
τη στιγμή της απόλαυσης
που άλλος θα λούζεται
κι άλλος θα πίνει απ'τις χούφτες.

Ο Προφήτης -δυστυχώς- δεν το έσκασε νωρίς.
Περίμενε υπομονετικά.
Παρόλ'αυτά, έφυγε απ'την πίσω πόρτα των αναμνήσεων.



Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Μια σταλιά στην άκρη του γκρεμού

Ποιος αισθάνθηκε το διπλανό του μια σταλιά
και δεν τον ποδοπάτησε;

Ποιος μύρισε το φόβο της αγέλης 
στα διακόσια μέτρα
και δεν όρμηξε με δόντια ακόνιστα;

Ποιος έσκυψε στην άκρη του γκρεμού
να δώσει χέρι στον κρεμασμένο
κι αντί για χέρι,
έδωσε πόδι;

Να τη φοβάσαι όπως και να'χει.
Είναι μικρή και τρυφέρη,
αλλά το λέει η καρδιά της.

Άλλαξε πολλές μορφές 
σ'έναν καθρέφτη 
που ζητιάνευε την πόζα της.

Άλλαξε πολλές μορφές
αλλά ζωές δεν άλλαξε.

Μονάχα ο καθρέφτης επιμένει.
Μονάχα αυτός πια ξέρει να τη δείχνει.
Μια σταλιά.

Κρεμασμένη στην πόζα της.





Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Γύρνα απ'την άλλη

Να 'ρχεσαι να μου κλείνεις τις μπαλκονόπορτες τη νύχτα,
γιατί κάθε που ξεφυσάω κάνει ρεύμα
και παρασέρνει όλο το τετράγωνο.

Κι ύστερα από 15 χρόνια
μου το γυρίζει πίσω.
Όχι το ρεύμα. Ένας πουνέντης περιστροφικός.
Αλλά μου το γυρίζει κύκλο.

Και δεν τους μπορώ τους κύκλους,
κυρίως αυτούς που κλείσανε,
γιατί δεν έχουνε γωνία να κλάψω.
Κατάλαβες;

Να 'ρχεσαι να μου κλείνεις τις μπαλκονόπορτες τη νύχτα.
Και να φυλάς το τετράγωνο απ'τους κλέφτες.
Κάνε περιπολίες.
Γύρνα γύρω του και μέτρα μέχρι το πενήντα.
Γύρνα. Όχι πολύ,
γιατί θα σου φανεί μετά κι εσένα κύκλος.
Και τις γωνίες του τετραγώνου μου
δεν τις παραχωρώ σε δάκρυα τρίτων.




Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Μαζί;


Είναι που η φαντασία μου πλαγιάζει μ' άλλον
μάλλον
τελευταία.

"Κάτσε να φάμε"
"Έχω φάει"
"Καφέ να φτιάξω;"
"Θα φτιάξω εγώ"

Κι όταν τη ρωτάω "τι έχεις;"
δεν απαντάει μουτρωμένη "τίποτα".
Μονάχα σκάει χαμόγελο
και τρέχει στον καθρέφτη.
Βάφεται,
στολίζεται,
βγαίνει.

Τη συναντούν οι φίλοι μου έξω
και μου λένε "πώς και δε βγήκατε μαζί;"

Κι όταν γυρίζει έχω ήδη κοιμηθεί.
Ή κάνω πώς έχω κοιμηθεί.
Ούτε και τότε καταδέχεται να μείνει.
"Α, καλά... κοιμάσαι"

Φιλί στο μάγουλο και καληνύχτα.