Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

"Να άρξουν οι φιλόσοφοι..."

Η επανάσταση των νέων θα γίνη με φυσική νομοτέλεια. Θα την κάνουν αυτοί που έχουν περισσότερη ζωή να χάσουν αν ο κόσμος βουλιάξη. Και περισσότερες δυνάμεις. Και περισσότερο θυμό. Δεν ξέρω αν θα είναι "η επανάσταση φυτών και λουλουδιών" που έβλεπε στον καιρό του ο τυφλός ποιητής. Κάποια σχέση με την άνοιξη, όμως, σίγουρα θα έχη.

Οποιαδήποτε άνοιξη, είναι μοιραίο να χτυπηθή με τις δυνάμεις του θανάτου. Ξεκινώντας από τα θανάσιμα αμαρτήματα του ανθρώπινου όντος, που κυριάρχησαν στην πορεία, τη σκέψη και τη ζωή του για πολλές χιλιετίες, χάραξαν το ρου της Ιστορίας, νομοθέτησαν, θεσμοθέτησαν, αποφάσισαν "τι γίνεται και τι δε γίνεται" χωρίς σχεδόν να δώσουν στην άλλη όψη του νομίσματος την ευκαιρία να δείξη το πρόσωπό της. Για να φτάσουμε στο να κυβερνιέται ο κόσμος με φιλοσοφική βάση το έγκλημα. ΟΧΙ το "νόμο της ζούγκλας", διότι ο νόμος της ζούγκλας δεν είναι εγκληματικός, είναι απλά άτεγκτος και αιματηρός. Είναι όμως σχεδιασμένος να συντηρή τη ζωή επ άπειρον. ΟΧΙ να επιφέρη τον οριστικό αφανισμό της...

Το έγκλημα κυβέρνησε και κυβερνάει ακόμα. Αυτό όμως τελειώνει. Αλλιώς τελειώνουμε κι εμείς. Διότι για πρώτη φορά στην Ιστορία του ο άνθρωπος έχει τα μέσα της τελειωτικής καταστροφής, από την οποία δε μπορεί να γλυτώση κανένας και τίποτα. Ο άνθρωπος, αυτό το ηλίθιο, αδέξιο και παρανοϊκό τερατάκι, έχει για πρώτη φορά την απολαυστική δυνατότητα να εξαφανίσει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο όλα όσα πήραν εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν κι όλα τα μεγάλα έργα των λίγων σπουδαίων ανθρώπων που υπήρξαν.

Τα έργα, που μας ξεχωρίζουν απ'τον πίθηκο κι αυτό το τερατάκι, από τη φύση του αντιδημιουργικό και φθονερό, τα μισεί περισσότερο απ'όσο αγαπάει τη ζωή του. Με συνέπεια, εδώ και πολύ καιρό, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ως ασφαλιστική δικλείδα να μη μας εγγυάται τίποτα. Τα τρομακτικά υπερόπλα σήμερα βρίσκονται στα χέρια εκατό ή χιλίων τρελών. Σε ελάχιστα χρόνια, όλα δείχνουν πως θα τα έχουν στη διάθεσή τους εκατομμύρια τρελοί, παρανοϊκοί, ανεξέλεγκτοι, εγκληματικές φύσεις. Έχουμε δει τα δείγματα γραφής τους. Δεν υπάρχουν άνθρωποι, ούτε θεοί των οποίων τα δημιουργήματα δε θα ήθελαν να ακυρώσουν, να αφανίσουν αυτά τα κτήνη. Που τώρα θεωρείται ακόμα ότι... καλώς άρχουν, βάσει ΦΥΣΙΚΩΝ νόμων, οι οποίοι επικρατούν, λέει, των ηθικών νόμων, αφού έχουν το προνόμιο της τυφλής βίας... Διότι το κύριο διαπιστευτήριο του κτήνους, που αναγνωρίζεται από τη μάζα των ανθρώπων ως υπέρτατης αξίας, είναι ακριβώς η έλλειψη σεβασμού για οτιδήποτε.

Ο σεβασμός, λέει, είναι αμάχητο τεκμήριο αδυναμίας. Και η αδυναμία είναι, λέει, αρρώστεια. Έτσι λέει ο μέσος άνθρωπος. Που από μίσος προς τη δική του ανημποριά, θέλει πανίσχυρο εκείνον, που τον σαλτάρει. Αρκεί να έχει προλάβη να δηλώση, ότι "είναι μαζί του". Για να μην του κάνουν καζούρα ότι είναι με τους ηττημένους.

Αυταπόδεικτα, οποιαδήποτε επανάσταση των νέων και υγιών, θα αναμετρηθή με την ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, σε αγώνα εξόντωσης. Θα είναι για πρώτη φορά στην Ιστορία ενιαίο το μέτωπο των νέων; Υπάρχει ελπίδα. Διότι τα ζητήματα αυτοσυντήρησης έχουν αλλάξει πια μορφή. Έχουν γίνει ακραία, άμεσα, απολύτως πρωτογενή. Μέρος της αναξιοκρατίας είναι, φερ ειπείν, η γεροντοκρατία. Είναι δυνατόν ΣΗΜΕΡΑ να αποφασίζουν κάποιοι στο τέλος της ζωής τους ΠΩΣ θα ζήσουν κάποιοι μετά από 50 χρόνια χωρίς να τους ρωτάνε; Δε ζούμε στο 12ο αιώνα μχ... Σε 50 χρόνια, τίποτα σχεδόν δε θα απομένη από τις σημερινές πραγματικότητες και δεδομένα.

Στο όχι μακρινό παρελθόν, υπερήλικες στρατηγοί στέλνανε ολόκληρες κλάσεις νέων φαντάρων να γίνουν βορά των πολυβόλων. Εξαφάνιζαν ΗΛΙΚΙΕΣ! Πχ, από 18-25 δεν απόμενε κανένας σε μια χώρα! Και γι'αυτό οι στρατηγοί έπαιρναν παράσημα! Αυτό μπορεί ακόμα να συμβή. Γίνεται όμως όλο και πιο δύσκολο. Κάποτε θα είναι αδύνατο. Για μερικούς, αυτό είναι... λυπηρό, οδυνηρό. Αυτοί οι μερικοί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα μπουν στο περιθώριο, θα υποχρεωθούν να σιγήσουν. Ο παράλογος κόσμος τους φτάνει στο τέλος του. Τέτοιες μορφές εξουσίας "ζωής και θανάτου" πάνω στους πολίτες, ούτε ηθικά ούτε πρακτικά θα μπορούν να σταθούν σε μια πιο μορφωμένη -άρα και πιο συνεννοήσιμη- παγκόσμια οικογένεια.

Ο Πλάτωνας οραματιζόταν "ή να φιλοσοφήσουν οι άρχοντες ή να άρξουν οι φιλόσοφοι..."! Ακόμα περιμένει! Αυτό τι σημαίνει; Ότι ο Πλάτωνας ήταν τρελός; Όχι! Σημαίνει απλά ότι κατάφεραν να φυτέψουν στις συνειδήσεις των νέων το μίζερο, πρόστυχο και άρρωστο "ΑΥΤΑ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!" Και τώρα οι νέοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να απαλλαγούν από αυτό το βαρίδι στα πόδια και την ψυχή τους. Για να θυμηθούμε τον Καζαντζάκη, πρέπει να ξεκινήσουν ΟΧΙ για να φτάσουν εκεί που μπορούν, αλλά εκεί ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ! Ισχύει το θαυμάσιο σλόγκαν από την ομιλία του Μπάρακ Ομπάμα: "YES WE CAN!..." Kαι εξίσου ισχύει και το αθάνατο "και όμως κινείται!" του Γαλιλαίου, παραφρασμένο σε:

"ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!"

Θα εκπλαγήτε, αγαπητοί άρχοντες, από το ΠΟΣΑ γίνονται, που εσείς λέτε ότι ΔΕΝ γίνονται. "Και όμως γίνεται!" Πιστέψτε το.



Άρθρο του Ηλία Μπαζίνα στην εφημερίδα "Φίλαθλος". 19/12/2008

Εις μνήμην ενός από τους μεγαλυτερους Έλληνες δημοσιογράφους που έφυγε απόψε...




Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Οι Θεοί δεν πείθονται.

Η ανάγκη είναι νυκτόβιο ζώο.

Επίτηδες, για να κοιμούνται όλοι όταν τους χρειάζεσαι.
 
Όλοι εκτός από σένα.




Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Διάλειμμα / Intermission

Δε σε πειράζει που μπερδεύω την Ανατολή με το Ηλιοβασίλεμα, ε;

Είναι που δυσκολεύομαι να προσανατολιστώ.

Και που ξεχνιέμαι.

Και -πιο πολύ απ'όλα- που δεν μπορώ να μετράω την ώρα με τα "τικ τακ" του ρολογιού.

Απαγορεύεται να κάνει άλλος "τικ τακ" εκτός απ'τις καρδιές.

Που, εδώ που τα λέμε, δεν κάνουν "τικ τακ".

Κάπως αλλιώς κάνουν αλλά δε θυμάμαι τώρα.

Θα σου πω αύριο το πρωί που θα δύσει ο ήλιος.