Μπορεί να με βρείτε ανάμεσα στο κατάρτι και στο αμπάρι του καραβιού που στολίσατε. Στον πάγκο του bazaar ανάμεσα σε σκόρπιους δίσκους βινυλίου και παλιά βιβλία, στο δρόμο για να αγοράσετε τα φτηνά σας κοσμήματα. Σε αφίσσες κι αυτοκόλλητα από συναυλίες του 1990κάτι. Στις τσάντες με τα φιογκάκια και τις κορδέλες που έχουν μέσα το γιορτινό Τίποτα πασπαλισμένο με χιόνι και τυπικές ευχές. Έξω απ'τα μαγαζιά, στους αρμούς ανάμεσα στις πλάκες των πεζόδρομων να λαχταράω το πάτημά σας κι εσείς να με αποφεύγετε γιατί "δεν πατάτε ποτέ τις γραμμές στα πεζοδρόμια". Ούτε κι εγώ τις πατάω...
Το πρωί μπορεί να με δείτε να πουλάω χαρτομάντηλα έξω από την εκκλησία της ενορίας σας και το βράδυ με το σμόκιν μου να σπεύδω να τσουγκρίσω το βλέμμα μου με τη σαμπάνια σας. Ίσως με πετύχετε στο τατουάζ του DJ που σας διασκεδάζει ή στο τσιγάρο του μπουζουξή ανάμεσα στο μικρό του δάχτυλο και στον παράμεσο...
Στο "Ε" του ΚΤΕΛ ή στο "Ε" του ΟΣΕ, πακτωμένος στις βαλίτσες σας με τα ροδάκια. Ή ανάμεσα στην 3η και την 4η σελίδα του διαβατηρίου σας πριν το check in.
Μπορεί να περάσω φευγαλέα, στα κλάσματα δευτερολέπτων που μεσολαβούν από το ένα μάγουλο στο άλλο, στα σταυρωτά φιλιά των ευχών.
Σίγουρα δεν θα μαι στην ακτή με τα βεγγαλικά και την αντίστροφη μέτρηση. Θα μαι στην απέναντι όχθη. Ανάμεσα στη σοροκάδα, τα χαλίκια και τις μισοσπασμένες βάρκες.
