Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Χα!

Μην κάνεις τα γένια σου συρματόπλεγμα μόνο και μόνο για να φυλακίσεις ένα χαμόγελο. Δεν είναι προστασία αυτό άνθρωπέ μου. Φυλακή είναι. Άστο να καθρεφτίσει και την ομορφιά και την ασχήμια. Όλοι έχουν δικαίωμα να σταθούν μπροστά στο χαμόγελό σου και να κοιταχτούν. Θα ρθουν βέβαια κάποιοι που θα απλώσουν και χέρι. Θα στο χαϊδέψουν, θα στο σφραγίσουν, θα στο τσαλακώσουν, θα στο φιλήσουν... Δεν πειράζει. Άστο ελεύθερο.

Και θα δεις

Θα βγουν από μέσα πεταλούδες χωρίς προορισμό.

Θα βγουν ποτάμια που θα εκβάλλουν στις γωνιές που κρύβεται η Αγάπη.

Θα βγούνε σύννεφα με καβαλάρηδες που φοβούνται τα ύψη.

Θα βγούνε σπλάχνα και καρδιές του κάθε ερωτευμένου που τις έχασε...

Θα βγούνε βλέμματα για τα μικρά παιδιά που κρύβουν το πρόσωπο από αθώα ντροπή.

Θα βγούν λουλούδια για να στολιστούν οι τάφοι αυτών που ζουν αιώνια στη μνήμη...

Βγάλε το συρματόπλεγμα.





2 σχόλια:

katie* είπε...

Άφησε τα χέρια σου αν μπορείς να ταξιδέψουν,
ξεκόλλησε απ' τον άπιστο καιρό
και βούλιαξε,
βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες.

Fondeus είπε...

Μήτε κι η σιωπή είναι πια δική σου, εδώ που σταμάτησαν οι μυλόπετρες...